این صفحه به طور منظم و در بازههای مشخص آپدیت میشود و مطالب پیوسته به آموزش سئو وردپرس مخصوصاً نحوه نوشتن بهترین درونمایه برای گرفتن جایگاه لینک اول گوگل در آن پیمان خواهد گرفت.
این وقفهها را به این علت لحاظ کردیم تا همزمان که آموزش سئو وردپرس را مطالعه میکنید بر روی سایت وردپرسی خودتان نیز آنها را آزمایش کنید.
گام به گام با آموزش کامل سئو وردپرس قبل بیایید تا در انتهای جلسات همان نتایجی را بگیرید که ما از واژه ها بیشماری اخذ کردیم.
توجه: پیشنهاد اکید میکنم که مرز مطالب هر بخش را سپریدن داده و تمرین کنید و یا حتی سایتهای سایر را تحلیل کنید و سپس پیوسته تعلیم را تعقیب کنید.
هنوز وردپرس را نصب نکردهاید!
چنانچه هنوز وردپرس را نصب نکردهاید و سایت خودتان را راهاندازی نکردهاید میتوانید از تعلیم نصب وردپرس روی cpanel و یا نصب وردپرس روی دایرکت ادمین بهرهگیری کنید و سریعاً سایت خودتان را بسازید.
وردپرس یک سیستم مدیریت محتوای فوقالعاده قدرتمند و البته رایگان است که با آن میتوان پیشرفتهترین وبسایتها را راهاندازی کرد.به دلیل اتساع به کارگیری این CMS در گیتی تصمیم گرفتیم الی با آموزش سئو وردپرس شما را لغایت رسیدن به صفحه نخست گوگل همراهی کنیم.
آموزش سئو وردپرس حرفه ای
این دوره به هیچ عنوان به بحث سئو قالب سایت به چهره کلیشهای و تکراری نخواهد پرداخت و فقط روی تکنیکهای چیره دست تعلیم سئو وردپرس متمرکز خواهیم شد.
ما به چیزی مهمتر یعنی سئو محتوا میپردازیم چون بر اساس تجربیات خودمان و حتی بررسیهای دقیق و کارشناسانه متوجه شدیم که حتی سایتی با داشتن ضعیفترین سئو درونی با ولی محتوای عالی باز میتواند جایگاه بسیار مناسبی در نتایج گوگل داشته باشد.
سئو سایت را خودمان سپریدن دهیم یا آن را واگذار کنیم؟
یکی از سؤالات مهم که بسیاری از کاربران سایت از ما پرسیده بودن این بود که آیا خودمان محتوای بهینه برای سایتمان تعبیه نماییم و یا اینکار را به فرد و یا کمپانی خاصی واگذار کنیم؟
جواب روشن ما نوشتن محتوا سئو شده توسط خود شماست، هیچکسی دلسوزتر از شما برای سایت و یا کسب و کارتان نیست، هیچکسی متعهدتر از شما برای این شغل نیست.
شاید شما با صرف مبالغ هنگفت اینکار را به فردی واگذار کنید و سرخوش از اینکه بهزودی به چیزی که میخواهید میرسید در آسایش و به بعید از دغدغه نگارش محتوا به پیشه مد نظر خویش بپردازید اما بدانید دیر یا زود پشیمان خواهید شد از اینکه چرا خودتان اینکار را نکردید.
زمانی که محتوای وبسایت شما به تعداد بسیار در گوگل ایندکس شد و محتواها حتی با داشتن کوچکترین سخت فنی در نوشتن انتشار داده شدن و شما پس از خواندن این نوشتار چه بسا مشکلاتی را پیدا کردید و حال که بخواهید آنها را رفع کنید.
میدانید اکنون که باید چقدر انرژی بگذارید و تکتک آن مقالات را بازنویسی کنید و تازه گوگل بعد از ماهها بیاید و سایت شما را دوباره رتبه دهی کند؟!
یکم روی این موضوع فکر کنید. ما در نظر میگیریم شما اکنون تصمیم گرفتهاید خودتان شخصاً تعلیم سئو وردپرس را یاد بگیرید و پس به صورت کاملاً حرفهای درونمایه فرآوری کنید.
پربازدیدترین موضوعات برای نوشتن محتوا
یکی از بهترین روشهایی که برای نگارش نوشتار با نیرو جذب مخاطب بالا، چیزی که خودمان نیز متعلق به به وفور استفاده میکنیم رسیدگی و تحلیل سایتهای مهم با سئو خوب میباشد.
شما باید به عنوان یک وب مستر برای سئو سایت خودتان از هیچ کوششی دریغ نکرده و مثل یک عقاب تمامی رقبای خویش را زیر عقیده بگیرید.
مطمئن باشید رقبای شما هم حائز استراتژیهای قوی برای رشد کردن و رساندن خود به جایگاههای بهتر هستند و در این بازی جدی کسی پیروز است که نقاط ناتوانی حریفان را پوشش دیتا و آنها را رفع کند.
خوب برگردیم راز اصل مطلب، برای مثال شما در عقیده دارید با پروا به گونه کار و جنبش وبسایت خودتان امروز یک نوشتار جدید و صد البته سئو شده بر روی وب سایتتان انتشار دهید.
خوب اولین سؤالی که به ذهنتان میرسد این است که از کجا تعلیم سئو وردپرس را آغاز کنم؟!چه عنوانی را انتخاب کنم؟!
گوگل مپس (Google Maps) یک سرویس نقشهیابی مبتنیبر وب است که شرکت گوگل آن را توسعه میدهد. نقشهی گوگل دارای قابلیتهای فراوانی در زمینهی نقشهیابی کرهی زمین و حتی کرهی ماه و مریخ است. از قابلیتهای مهم این سرویس میتوان به نقشهی ماهوارهای، نقشهی خیابان، نمای ۳۶۰ درجهای پانوراما از خیابانها (Street View)، نمایش شرایط ترافیکی بلادرنگ (Google Traffic)، برنامهریزی مسیر حرکت برای مسافرت با پای پیاده، اتومبیل، دوچرخه (در نسخهی بتا) یا وسایل حمل و نقل عمومی اشاره کرد.
لارس و جانس ایلستروپ راسموسِن، دو برادر دانمارکی، در شرکت Two Technologies برای اولین بار و با استفاده از زبان برنامهنویسی ++C شروع به طراحی و توسعهی نرمافزار دسکتاپ گوگل مپ کردند. در اکتبر سال ۲۰۰۴، کمپانی گوگل این شرکت را تصاحب کرد و محصول نرمافزاری آن را به یک نرمافزار تحت وب تبدیل کرد. پس از مالکیت یک شرکت تصویرسازی دادههای جغرافیایی تحت عنوان Keyhole که با سرمایهگذاری جنجالی سیا ساخته شده بود و یک شرکت تحلیلگر ترافیک بلادرنگ به نام ZipDash، سرویس نقشهی گوگل بهطور رسمی در فوریهی سال ۲۰۰۵ منتشر شد. مجموعهی نرمافزاری Earth Viewer شرکت کیهول با نرمافزار Google Earth ادغام شد و سایر محصولات آنها به سرویس نقشهی گوگل افزوده شد.
رابط کاربری نرمافزار نهایی که مصرفکننده با آن در ارتباط است (Front End) با استفاده از جاوا اسکریپت، ایکساِماِل و آژاکس (Ajax) توسعه داده شده است. شرکت گوگل API نقشهی خود را در اختیار علاقهمندان قرار داده است تا بتوان آن را به وبسایتهای شخص سوم هم اضافه کرد. به علاوه، نقشهی گوگل یک قابلیت موقعیتیابی در کشورهای مختلف سراسر جهان برای کسب و کارهای شهری و دیگر سازمانها ارائه میدهد. قبلا ابزار نقشهساز گوگل امکان گسترش و بهروزرسانی سرویس نقشه را در سراسر جهان برای کاربران فراهم میکرد؛ اما ابزار یادشده در ماه مارس سال ۲۰۱۷ برای همیشه از دسترس کاربران خارج شد. با این حال مشارکت منابع انسانی در گوگل مپ پایان نخواهد یافت؛ زیرا به اعلام شرکت گوگل، چنین ویژگیهایی به نرمافزار راهنمای محلی (Local Guides) گوگل منتقل خواهند شد.
نمای ماهوارهای (Satellite view) نقشهی گوگل یک نمای بالا به پایین و مشابه دید چشمان یک پرنده است. در نمای ماهوارهای بیشتر تصویرسازیهای با رزولوشن بالا از شهرها، عکاسی هوایی ثبتشده به وسیلهی هواپیمای سریعالسیری است که در ارتفاع ۸۰۰ تا ۱۵۰۰ فوت (۲۴۰ تا ۴۶۰ متر) گرفته شده؛ اما برای ثبت سایر تصاویر از ماهوارههای هوایی بهره گرفته شده است. اکثر تصاویر ماهوارهای موجود در کمتر از سه سال گذشته به ثبت رسیده و بهطور منظم بهروزرسانی میشود. به دلیل استفادهی نقشهی گوگل از یک نظام تصویری استوانهای نوع نزدیک که مرکز آن خط استوا است، امکان نمایش دقیق محیط اطراف قطبها وجود ندارد.
نسخهی بازطراحی شدهی جاری نرمافزار دسکتاپ نقشهی گوگل در سال ۲۰۱۳ در کنار نسخهی کلاسیک که قبل از آن وجود داشت، در دسترس قرار گرفت. نسخهی موبایل نقشهی گوگل در ماه سپتامبر سال ۲۰۰۸ منتشر شد که دارای قابلیت ناوبری قدم به قدم مبتنی بر GPS است. در ماه آگوست سال ۲۰۱۳، نرمافزار نقشهی گوگل بهعنوان محبوبترین نرمافزار موبایل معرفی شد که بیش از ۵۴ درصد از دارندگان گوشی هوشمند در سراسر جهان حداقل یک مرتبه از آن استفاده میکنند. در سال ۲۰۱۲ شرکت گوگل گزارش داد که بیش از ۷۱۰۰ کارمند و پیمانکار بهطور مستقیم در فرآیند نقشهبرداری گوگل مشغول به کار هستند.
طبق گزارشات آماری منتشرشده در سال ۲۰۱۴، ماهانه بیش از یک میلیارد کاربر به سرویس نقشهی گوگل مراجعه میکنند که معادل با ۴۱ درصد از کاربران اینترنت جهانی است. به علاوه، حدود ۱ میلیون وبسایت شخص سوم هم از API نقشهی گوگل در سایتهای خود بهره میبرند.
به گزارش مرکز ملی فضای مجازی کشور، از ۱۰ سرویس مبتنی بر نقشهی گوگل، کاربران ایرانی به ۸۰ درصد از آنها دسترسی دارند.
سرویس نقشهی گوگل یک قابلیت برنامهریزی مسیری تحت عنوان «Get Directions» فراهم کرده است. بسته به منطقهی جاری، ۴ حالت حمل و نقل و مسیریابی برای کاربران در دسترس است که شامل حالت رانندگی (Driving)، حمل و نقل عمومی (Public Transit)، پیادهروی (Walking)، دوچرخهسواری (Bicycling) میشود. متأسفانه حالت دوچرخهسواری برای کاربران کشور ایران در دسترس نیست. ترکیب شدن ۴ حالت یادشده با نمای خیابانی (Street View) گوگل، سبب میشود که بتوان پارکینگها، مسیرهای گردش و خیابانهای یک طرفه را قبل از مسافرت مشاهده کرد و با آنها آشنا شد.
مشابه بیشتر نرمافزارهای تحت وب گوگل، نقشهی گوگل در سطح گستردهای از جاوا اسکریپت استفاده میکند. هنگامی که کاربر اقدام به گرفتن و کشیدن بخشی از نقشه میکند، شبکههای مربع شکل از سرور دریافت و وارد صفحه میشوند. همچنین زمانی که کاربر برای یک کسب و کار جستجو میکند، نتایج برای قرار گرفتن در پنل کناری و نقشه، بدون بارگذاری دوبارهی صفحه، در پسزمینه دانلود میشوند. مکانها بهصورت پویا با قرار دادن یک سنجاق قرمزرنگ در سطح بالایی تصاویر نقشه که از چندین تصویر PNG شفاف جزئی تشکیل شده است، ترسیم میشوند. یک IFrame مخفی با تابع قالب بهمنظور حفظ تاریخچهی مرورگر در آن به کار گرفته شده است. Iframe یکی از عناصر HTML است. وبسایت گوگل مپ همچنین به دلایل مربوط به عملکرد سرویس، به جای XML از فرمت فایل با استاندارد باز موسوم به JSON برای انتقال داده بهره میبرد. دو تکنیک یادشده زیر چتر گستردهی آژاکس قرار میگیرند. نتیجهی چنین فنونی، نقشهی کاشیشده نامیده میشود و در پروژههایی مانند OpenLayers که یک کتابخانهی جاوا اسکریپت منبع باز برای نمایش دادههای نقشه در مرورگر است، به کار گرفته میشود. در اکتبر سال ۲۰۱۱، شرکت گوگل از API جاوا اسکریپت MapsGL بهمنظور رندر گرافیکهای سهبعدی که نسخهی WebGL نقشه با رندر بهتر و حرکات نرمتر بود، رونمایی کرد.
نقشههای داخلی گوگل برای نمایش نقشهی کف از فرمتهای فایل JPG ،PNG ،PDF ،BMP و GIF استفاده میکنند.
در اکتبر سال ۲۰۰۵ شرکت گوگل از نرمافزار جاوا گوگل مپس برای موبایل و بهمنظور اجرا شدن در همهی گوشیها یا دستگاههای قابل حمل مبتنیبر جاوا پردهبرداری کرد. بسیاری از ویژگیهای مبتنی بر وب نقشهی گوگل، در نسخهی جاوای آن هم برای کاربران در دسترس بود.
در روز چهارم نوامبر سال ۲۰۰۹، نرمافزار ناوبری نقشهی گوگل با عنوان «Google Maps Navigation» در تقارن با سیستم عامل اندروید ۲.۰ (Eclair) گوگل در گوشی هوشمند موتورولا دروید با قابلیتهایی مانند دستورات صوتی، گزارش ترافیک و پشتیبانی از استریت ویو منتشر شد. انتشار اولیهی نرمافزار محدود به ایالات متحده بود اما در تاریخ ۲۰ آوریل ۲۰۱۰ در کشور انگلیس و در تاریخ ۹ ژوئن ۲۰۱۰ در بخشهای عمدهای از اروپای غربی در دسترس عموم قرار گرفت.
در ژوئن سال ۲۰۱۲، شرکت اپل نرمافزار نقشهی اختصاصی خود را برای جایگزینی با نقشهی گوگل همراه با سیستم عامل iOS 6 منتشر کرد. با این حال شرکت گوگل در ۱۳ دسامبر سال ۲۰۱۲ از در دسترس بودن نرمافزار گوگل مپس در فروشگاه نرمافزاری اپل که در ابتدا برای گوشی آیفون منتشر شده بود، خبر داد. تنها پس از گذشت چند ساعت از انتشار نسخهی iOS نقشهی گوگل، این اپ جزو برترین نرمافزارهای رایگان اپ استور شرکت اپل شد. در ۶ دسامبر ۲۰۱۲ اعلام شد که دارندگان نسل هشتم کنسول بازی ویدیویی نینتندو Wii U هم میتوانند بهطور مستقیم به نرمافزار نقشهی گوگل دسترسی داشته باشند. هماکنون نسخهی اندروید اپلیکیشن نقشهی گوگل بیش از یک میلیارد بار دانلود و نصب شده است.
خبر انتشار سرویس نقشهی گوگل برای اولین بار در وبلاگ رسمی گوگل اعلام شد. این سرویس ابتدا برای کاربران مرورگر اینترنت اکسپلورر و موزیلا در دسترس بود که بعدا در ۲۵ فوریهی سال ۲۰۰۵ برای کاربران مرورگر سافاری و اپرا هم قابل دسترس شد. اما پس از مدتی مرورگر اپرا دوباره از فهرست پشتیبانی نقشهی گوگل خارج شد.
شرکت گوگل در این سال با استفاده از گوگل مپس اقدام به ایجاد قابلیتی به نام Google Ride Finder کرد که برای یافتن اتومبیلهای دارای جیپیاس و برقراری ارتباط بین آنها کاربرد داشت. گوگل در ژوئن ۲۰۰۵ اقدام به انتشار API نقشهی گوگل کرد. سرویس نقشهی گوگل و خدمات محلی شامل نقشههای جادهای آن در جولای این سال برای ژاپنیها در دسترس قرار گرفت. یکی از تغییرات مهم صورت گرفته در نقشهی گوگل، افزوده شدن نمای هیبرید در ۲۲ جولای بود. همراه با این تغییر، دادههای تصویر ماهوارهای از پردهی چهارگوش به نقشهی برجسته تبدیل میشدند که باعث تحریف کمتر تصاویر مربوط به عرضهای جغرافیایی با شرایط اقلیمی معتدل میشود. در همین ماه به مناسبت سی و ششمین سالگرد برنامهی فضایی آپولو، سرویس گوگل مون (Google Moon) بهمنظور مشاهدهی سطح ماه منتشر شد. در ماه سپتامبر، پس از طوفان کاترینا، گوگل مپس بهسرعت تصاویر ماهوارهای خود را از شهر نیواورلئان بهروزرسانی کرد تا کاربران قادر به مشاهدهی میزان گستردگی آسیبهای حاصل از طوفان در بخشهای مختلف این شهر باشند.
از ژانویه سال ۲۰۰۶، نقشههای خیابانی به سرویس نقشهی گوگل برای کشورهای ایالات متحده، پورتوریکو، کانادا، بریتانیا، ژاپن و شهرهای معینی در جمهوری ایرلند افزوده شد. در ۲۳ ژانویه، نقشهی گوگل برای استفاده از پایگاه دادهی Google Earth، بهروزرسانی شد. در ماه مارس شرکت گوگل سرویس مشابه گوگل مون را تحت عنوان گوگل مارس (Google Mars) برای دسترسی به نقشهها و تصاویر ماهوارهای کرهی مریخ منتشر کرد. در ماه آوریل سرویس Google Local با وبسایت اصلی نقشهی گوگل ادغام شد. در ماه ژوئن این سال هم نسخهی تجاری سرویس گوگل مپس برای کاربران حقوقی منتشر شد. این نسخه بهعنوان یک سرویس تجاری دارای ویژگی اینترانت و بدون تبلیغات بود. در این ماه همچنین مدلهای ساختمانی سهبعدی دارای بافت به سرویس Google Earth افزوده شد.
در ۱۹ دسامبر شرکت گوگل قابلیتی به نقشهی خود اضافه کرد که امکان افزودن چندین مقصد به مسیریابی در حالت رانندگی را برای کاربر فراهم میکرد. از ماه فوریه هم ایستگاههای مترو در نمای نقشه (Map view) برای بخشهایی از شهر نیویورک، واشنگتن، لندن، سانفرانسیسکو و برخی ازدیگر شهرها قابل مشاهده شدند.
در ۲۸ فوریه، سرویس اطلاعاتی ترافیک گوگل (Google Traffic) رسما راهاندازی شد تا بهطور خودکار شرایط جریان ترافیکی را بهصورت بلادرنگ در نقشهی ۳۰ شهر بزرگ ایالات متحده به نمایش بگذارد. در روز ۱۸ می، شرکت گوگل قابلیتهای جستجوی محلهای را به نقشه اضافه کرد. در روز ۲۹ همین ماه شرکت گوگل سرویس استریت ویو را که نمای ۳۶۰ درجهی زمینی از خیابانهای شهرهای بزرگ ایالات متحدهی آمریکا را به نمایش میگذاشت، منتشر کرد. روز ۲۸ ماه ژوئن، مسیرهای قابل جابهجایی حالت رانندگی معرفی شد. در سیزدهم ماه سپتامبر ۵۴ کشور جدید در آمریکای لاتین و آسیا به سرویس نقشهی گوگل افزوده شد.
سوم اکتبر همان سال سرویس گوگل ترانزیت (Google Transit) برای ایجاد مسیرهای حمل و نقل عمومی با نقشهی گوگل یکپارچه شد. ۲۷ نوامبر با انتشار نمای عوارض زمینی (Terrain)، امکان مشاهدهی ویژگیهای توپوگرافی اساسی زمین برای کاربران فراهم شد. در این سال، دکمهی مربوط به نمای هیبرید حذف و گزینهای برای جابهجایی بین نمای هیبرید و ماهوارهای به زیر دکمهی ماهواره (Satellite) افزوده شد.
در ۱۸ مارس شرکت گوگل به کاربران اجازه داد به ویرایش فهرستهای کسب و کار بپردازند و مکانهای جدید را به نقشه اضافه کنند. در روز دوم ماه آوریل، خطوط منحنی به حالت نمایش عوارض زمینی افزوده شد. در همین ماه یک دکمه برای نمایش مکانهای ذخیرهشدهی اخیر به بخش سمت راست جعبهی جستجو اضافه شد. در ۲۲ جولای مسیرهای پیادهروی هم وارد نقشهی گوگل شد. پس از گسترش یافتن استریت ویو برای کشور ژاپن و استرالیا در ۴ آگوست، روز بعد رابط کاربری نقشهی گوگل به کلی بازطراحی شد.
در ۱۱ نوامبر سرویس استریت ویو برای کشورهای اسپانیا، ایتالیا و فرانسه در دسترس قرار گرفت. در ۱۴ نوامبر رابط کاربری جدیدی برای استریت ویو رونمایی شد. در ۹ دسامبر این سال هم پوشش دوبرابر سرویس یادشده معرفی شد.
در ۱۹ مارس سال ۲۰۰۹، سرویس استریت ویو برای کشورهای انگلیس و هلند منتشر شد. در ماه می هم شرکت گوگل از لوگوی جدید گوگل مپس پرده برداشت. اوایل همین ماه، شرکت Tele Atlas بهعنوان تأمینکننده اصلی دادههای فضایی جغرافیایی در نسخهی آمریکایی نقشهی گوگل جایگزین شرکت قبلی شد. در اواخر ماه می، طراحی مسیرهای راه آهن بهروز شد و خطوط بیشتری در رابط کاربری نقشه قابل مشاهده بود.
روز یازدهم ماه فوریه، آزمایشگاه نقشهی گوگل به این سرویس اضافه شد. ۱۱ مارس سرویس استریت ویو برای کاربران هنگ کنگ و ماکائو منتشر شد. ۲۵ می، مسیرهای حمل و نقل عمومی کشور دانمارک به نقشهی گوگل افزوده و با Rejseplanen.dk ادغام شد. از دسامبر این سال، مرورگرهای اینترنت اکسپلورر ۷.۰، فایرفاکس ۳.۶، سافاری ۳.۱ و گوگل کروم از نقشهی گوگل بهطور کامل پشتیبانی کردند.
۸ آوریل سال ۲۰۱۱، شرکت گوگل از نسخهی محدود و پولی API خود برای وبسایتهای تجاری رونمایی کرد.
روز ۳۰ می ۲۰۱۲ سرویس Google Places با Google+ Local جایگزین شد که اکنون بهطور مستقیم با سرویس گوگل پلاس ادغام شده است و امکان پست مستقیم تصاویر و بررسی مکانها را در صفحهی این سرویس فراهم میکند.
در ماه ژوئن، گوگل نقشهبرداری از رودخانهها و کانالهای کشور انگلیس را با همکاری دو شرکت Canal و River Trust آغاز کرد. ۱۱ اکتبر همین سال شرکت گوگل برای بهروزرسانی ۴۰۲ هزار کیلومتر از جادههای آمریکا اقدام کرد.
پلتفرم شهر هوشمند متروپلیس انویدیا مبتنی بر هوش مصنوعی عمل میکند و شاید در حال حاضر شبیه خیالپردازیهای موجود در کمیکهای سوپرمن باشد؛ اما در واقع ابزار نظارت هوشمند مبتنی بر GPU انویدیا میتواند در رفع ترافیک، تخصیص صحیح خدمات شهری و حتی پیدا کردن افراد گمشده مفید باشد.
از همین رو، متروپلیس برای پیشرفت سریعتر، دو شریک تجاری جدیدش را از بین کمپانیهای برتر دنیا انتخاب کرده است. انویدیا علاوه بر معرفی هواوی و علیبابا بهعنوان شرکای تجاری خود، اعلام کرده که کیت توسعهی نرمافزار دیپاستریم در واقع نسخهی موجود از متروپلیس است.
متروپلیس از فرمت ویدیویی بهره میگیرد و تا پایان سال ۲۰۲۰، بیش از یک میلیارد دوربین متصل به آن در شهرهای مختلف دنیا نصب خواهد شد تا بتواند تحلیلهای مبتنی هوش مصنوعی انجام شود و به هر چیزی از اصلاح قوانین گرفته تا برنامههای خیابانی کمک کند.
علاوه بر این، امروز انویدیا برخی کاربردهای این فناوری را در جریان کنفرانس GTX خود در چین نشان داده است که شامل پروژهای از مؤسسهی تحقیقاتی Hikvision چین میشود. در این پروژه از ترکیب جتسون، تسلا پی 4 و DGX-1 بهمنظور دستیابی به نرخ فراخوانی ۹۰ درصد برای روشهای سازگاری و تشخیص چهره استفاده شده است.
هر چند این پلتفرم، تحقق عینی مفهوم وحشتآور «برادر بزرگ» (اصطلاحی برای اشاره به نظارت دائمی دولتها بر زندگی روزمره شهروندان) به نظر میرسد؛ ولی سیستم انویدیا گامی کلیدی در راستای خودکارسازی یا حداقل نیمهخودکارسازی شبکههای حملونقل شهری خواهد بود. علیبابا از این تکنولوژی در جهت مدیریت بهتر شهر و ارائهی ظرفیتهای خدماتی بهتر بهره خواهد گرفت. اما هواوی و دیگران بر اصلاح قوانین تمرکز خواهند کرد.
تست عملکرد اتصال اینترنت بسیار ساده است. نیازی به نرمافزار اضافه ندارید، تنها چیزی که نیاز دارید یک کامپیوتر با یک مرورگر وب است. اما برای اطمینان از بررسی دقیق اتصال اینترنتی باید چند کار را انجام دهید.
برای رسیدن به بهترین نتایج، در صورت امکان از یک اتصال سیمی استفاده کنید؛ به این ترتیب لازم نیست نگران نوسانهای عملکرد و تداخل وای-فای باشید. اگر دستگاه سیمی دیگری در شبکهی خانگی خود دارید، کامپیوتر خود را مستقیم به مودم وصل کنید تا در تست شما تداخل ایجاد نشود.
اگر از وای-فای استفاده میکنید، برای مثال اگر از مک بوک ایر، تبلت یا دستگاههای دیگری استفاده میکنید که پورت اینترنت ندارند، سعی کنید تا حد ممکن تداخل را به حداقل برسانید. مطمئن شوید که روتر وای-فای شما از دستگاههای الکترونیکی دیگر مثل تلفنهای بیسیم دور است و بهصورت موقتی اتصال دستگاههای دیگر را از شبکهی وای-فای خود قطع کنید، در ضمن برای دانلود یک گیگابایت بهروزرسانی نرمافزاری در طول اجرای تستهای خود نیازی به یک کامپیوتر دیگر روی شبکه ندارید.
در Windows Task Manager روی ستون Network کلیک کنید تا ببینید کدام برنامهها در حال دریافت یا ارسال داده روی شبکهی شما هستد.
مجددا چک کنید، کامپیوتر شما در حالت دانلود نباشد. Task Manager ویندوز (با فشردن کلیدهای ترکیبی Atl+Ctrl+Del) یا Activity Monitor را در مک اواس چک کنید و به دنبال آمار شبکه بروید (با برچسب «شبکه» روی مک و «شبکهبندی» در ویندوز).
تمام برنامههای روی کامپیوتر را ببندید و خارج شوید تا برنامهها در حین اتصال قادر به دانلود بهروزرسانی نرمافزارها نباشند. مصرف پهنای باند ممکن است به صفر برسد و روی همین مقدار باقی بماند؛ اما هدف ما نزدیک کردن این مقدار به صفر است. اگر سیستم عامل شما بهروزرسانیها را دانلود میکند، باید صبر کنید و بعدا تست اتصال را انجام دهید.
اگر با اتصال خود مشکل دارید، بهتر است مودم و روتر خود را ریست کنید. آنها را خاموش و برای چند لحظه جدا کنید، سپس مجددا آنها را وصل و روشن کنید.
Speedtest.net متداولترین سایت برای تست اتصال اینترنت است؛ تنها چیزی که نیاز دارید یک مرورگر وب با جاوا اسکریپت فعال (معمولا روشن است مگر اینکه خودتان آن را خاموش کنید) و نصب ادوبی فلش است. اگر فلش ندارید (و نمیخواهید آن را نصب کنید) میتوانید از جایگزینهای آن استفاده کنید. یک نسخهی HTML5 در Speedtest.net وجود دارد، همچنین میتوانید از Speedof.me بهره ببرید که از HTML 5 هم استفاده میکند.
Speedof.me یک گراف پهنای باند مبتنی بر HTML5 است که به ادوبی فلش وابسته نیست.
تنها کاری که باید در این مرحله انجام دهید، کلیک روی دکمهی سبزرنگ «Begin Test» است و به این ترتیب Speedtest.net سرعت دانلود و آپلود شما را چک میکند. بسته به سرعت شبکهی شما این فرآیند میتواند بین چند ثانیه تا چند دقیقه، طول بکشد.
این بخشها تنها گزینههای شما برای تست اتصال پهن باند نیستند؛ MegaPath همچنین یک تست سرعت و یک ویژگی دیگر به نام Speed Test Plus ارائه میدهد که به ارزیابی کیفیت اتصال و همچنین سرعت خام آن میپردازد. ISP شما یک ابزار تست سریع ارائه میدهد که اگرچه ممکن است نیاز به دستکاری داشته باشد، سازندگان روتر هم مرتب سرعتهای تست را در میانافزار محصول خود یا برنامههای موبایل که همراه با محصولات توزیع میکنند، در نظر میگیرند (اگرچه در نمونهی دوم، از یک اتصال بیسیم استفاده میکنیم).
بسیار از سازندگان روتر، امکانات تست سرعت پهنباند را در میانافزار یا برنامههای موبایل که همراه با روتر ارائه میدهند، لحاظ میکنند.
تعجب نکنید اگر به بیشترین سرعتی که ISP شما ادعا میکند، دست نمییابید؛ تقریبا هیچکس به این سرعت دست پیدا نمیکند. اما اگر سرعت اتصال شما بسیار کندتر از سرعت پیشنهادی است، معیارهای مختلفی در این مسئله دخیل هستند. ممکن است مشکل از تجهیزات یا حتی ISP باشد. اغلب ISP-ها یک صفحهی پشتیبانی در سایت خود دارند که در آن میتوانید از مشکلات سرویس مطلع شوید.
اگر ISP قادر به گزارش مشکل نباشد، میتوانید اشکالزدایی را از طریق قطع تجهیزات شروع کنید. اگر روی یک دستگاه دیگر جواب داد، نمیتوانید ISP را سرزنش کنید. اگر سرعت اتصال کامپیوتر دوم هم کند بود، بعد از هر پیشنهاد یک تست پهنای باند اجرا کنید؛ سعی کنید از یک کابل متفاوت اینترنتی برای اتصال PC خود به روتر استفاده کنید. کابل متصل به روتر خود را با گذرگاه اینترنت خود جابهجا کنید (DSL، فیبر یا مودم کابلی). روتر را اشکالزدایی کنید؛ آن را خاموش کنید یا اتصال آن را برای یک یا دو دقیقه قطع و دوباره آن را روشن کنید. همیشه باید آخرین میانافزار را روی روتر خود اجرا کنید؛ پس اگر قبلا بهروزرسانی نکردید، حالا زمان مناسبی است. اگر هنوز هم پیشرفتی در سرعت مشاهده نمیکنید، سعی کنید DSL، کابل یا مودم فیبری خود را قطع و وصل کنید.
اگر میخواهید از ابزار گوگل آنالیتیکس برای دستیابی به ترافیک دقیق وبسایت خود استفاده کنید یا به استفاده از سرویسهایی مثل گوگل درایو و گوگل داکس بهشدت نیازمندید، مجبور نیستید الزاما برای دسترسی به آنها از حساب جیمیل استفاده کنید. به جای آن میتوانید از ایمیل فعلیتان بهره گیرید.
برای شروع، ابتدا باید به صفحهی ثبتنام در سایت گوگل مراجعه کنید. با رفتن به این لینک، به صفحهی مخصوصی منتقل خواهید شد که برای ثبتنام در سایت گوگل، از شما آدرس جیمیل درخواست نمیکند؛ در حقیقت شما میتوانید هر ایمیلی که دارید، در باکس مخصوص آن در صفحهی یادشده، وارد کنید.
مراحل مختلف مربوط به ساختن یک حساب جدید را طی کنید: باکس مربوط به نام، نام کاربری، رمز عبور، تاریخ تولد و دیگر بخشها را یکی پس از دیگری پر کنید. در این مرحله میتوانید ایمیلی فعلی خود را که قصد دارید از آن استفاده کنید، به گوگل بدهید. پس از عبور از مرحلهی ثبت نام، یادتان نرود که حتما روی گزینهی «I prefer to use my current email address» کلیک کنید.
این آموزش بیشتر از همه برای کسانی کاربرد دارد که میخواهند با استفاده از ایمیل کاریشان از سرویسهای گوگل استفاده کنند. یکی از خوبیهای این روش، این است که شما میتوانید بهطور همزمان در چندین حساب کاربری لاگین کنید. این یعنی اگر دوست دارید همزمان با بررسی ایمیلهای کاری، سری به ایمیل شخصی خود بزنید، هیچ مشکلی سر راهتان قرار نمیگیرد. برای این کار کافی است روی عکس پروفایل خود کلیک کنید گزینهی Add Account را بزنید.